De weg er naar toe
De weg er naar toe. Schilders heb je in vele soorten en maten en iedereen heeft zo z’n eigen manier van werken om tot een kunstwerk te komen. Ik vergelijk het altijd met het bewandelen van een weg. De snelste manier om van A naar B te komen is uiteraard een rechte lijn. Veel kunstenaars bewandelen die weg, vooral die jongens en meiden die de fotografie als uitgangspunt nemen voor hun werk en er ook zo dicht mogelijk bij in de buurt willen uitkomen; kortom foto realisme. Veel mensen vinden dat prachtig en vooral ook erg knap. Het is realisme ten top; beter kan niet. Bij hen is de weg van A naar B dus die rechte lijn. Ze slaan onderweg niet opeens linksaf of rechtsaf omdat dat wellicht leuker of interessanter is. Hun einddoel staat vast en ze weten precies hoe ze er moeten komen. In het eerste jaar van de academie kreeg ik o.a. les van Ben van Voorn. Ben was een zachtaardige, begripvolle man. Een docent die het beste met je voor had; je bij de hand nam en met z’n Drentse accent k