René Jansen - beeldend kunstenaar

Sterren op het doek 2.  Deze week werd ik nog maar weer eens gebeld door een medewerkster van het TV programma “Sterren op het doek”. Ik was lekker in het atelier aan het werk toen Harma binnen kwam denderen. Met de telefoon in de hand en een glimlach van oor tot oor zei ze: “ ’t is voor jou; iemand van Sterren op het doek”. Ik dacht natuurlijk dat ze een grapje maakte, want ik was er al twee keer eerder voor benaderd en heb beide keren bedankt voor de eer. Nou had Harma dat natuurlijk ook zelf kunnen bedenken, maar ze vond het blijkbaar leuk om te horen hoe ik me er deze keer weer uit zou lullen; gebeurt er tenminste weer eens iets grappigs in Kiel. In deze lockdown moeten we nog meer als anders ons zelf zien te vermaken en ze vond dit wel een komische onderbreking van de sleur waarin we zo langzamerhand zijn beland. Ik vind dat overigens helemaal niet zo erg als andere groepen in onze samenleving. Laat staan dat ik de straat op ga om de boel kort en klein te slaan, omdat ik het nie

Twee keer een trap. Na een paar weken druk te zijn geweest met de crowdfunding voor m’n boek: “’t Is wat het is” en een aantal portretten die nog op de plank lagen, nu eindelijk twee werken kunnen afmaken die ik vorig jaar september heb opgestart. Twee keer dezelfde trap bij Villa Clementina, maar gezien van verschillende standpunten. ’t Is inmiddels een favoriet onderwerp van mij geworden. Afgelopen september was ik er met 10 collega’s voor de 5e keer en toch kom ik steeds weer met een aantal schilderijen van deze trap thuis. Doordat een grote struik het uitzicht op het gegeven in de voorgaande jaren behoorlijk belemmerde, was ik soms een beetje aangewezen op m’n fantasie; iets wat ik niet graag doe. Ben wat dat betreft een echte waarnemer die het gegeven duidelijk voor ogen wil hebben. Wat niet wil zeggen dat ik slaafs die werkelijkheid kopieer. Zo wordt er nog wel eens geschoven met bepaalde elementen binnen de compositie of laat ik dingen weg of voeg iets toe, maar ik wil het wel