René Jansen - beeldend kunstenaar

  Een reactie op een veel voorkomende vraag.   “Waarom zou je iets wat al bestaat precies naschilderen”: Willem Pleijsier. Lang nagedacht of ik hier wel op zou reageren; hoeft namelijk niet, want vragen of opmerkingen van vergelijkbare strekking komen wel vaker voorbij bij realistisch werkende kunstenaars. Opmerkingen als: “Is het geschilderd? Het lijkt wel een foto! Wat knap!” Het antwoord is in mijn optiek net zo voor de hand liggend als de vraag, maar ‘k ga toch een poging wagen om het één en ander inzichtelijk te maken; niet alleen voor Willem, want die mag er net als ieder ander van vinden wat ie wil, maar omdat zulke opmerkingen niet in alle gevallen terecht zijn. ‘k Had er trouwens ook al eerder eens iets over gemeld, maar dan in een andere context. “Waarom zou je iets wat al bestaat (precies) naschilderen” ‘k Heb het woordje “precies” met opzet even tussen haakjes gezet, want daarin zit hem natuurlijk de crux. Iets naschilderen wat al bestaat doen natuurlijk alle figurati

  A “Northern Sky” in the south of France.   Als je met 12 mensen meer dan een week op schildervakantie bent, dan wordt er niet alleen geschilderd maar dan heb je ook gezamenlijke ontbijten, lunches en dinertjes. Daarbij vinden allerlei gesprekken plaats. Vaak gaan die over ons vak: de schilderkunst. We zijn gelukkig niet van zulke vakidioten die het daar alleen maar over kunnen hebben, dus komen alledaagse zaken van het leven ook voorbij. En vroeg of laat komt dan ook iemand met spelletjes op de proppen. Meestal is dat Clementine, want dat was vorig jaar ook al zo. Opvallend bij zo’n gemengde groep van 6 mannen en 6 vrouwen is dat vooral de vrouwen erg van spelletjes houden en het grootste gedeelte van de mannen eigenlijk niet. Het kan natuurlijk toeval zijn dat dat binnen deze groep het geval is, maar ik denk zelf dat dat best eens in het algemeen zo zou kunnen zijn. Hoe het ook zij, het is onvermijdelijk dat we er op een gegeven moment aan moeten geloven. Uiteindelijk zijn wij n