Een voorwoord.

Een voorwoord.

In de loop der tijd heb ik al heel wat openingen van tentoonstellingen meegemaakt en dan bedoel ik niet alleen die van mezelf, maar ook van collega kunstenaars. Bij zo’n opening hoort op de één of andere manier een toespraak of een welkomstwoord. En daar heb ik er ook een flink aantal van mogen en in sommige gevallen moeten aanhoren. ‘k Ga daar maar verder niet op in, omdat de slappe lach vaak moeilijk te onderdrukken was. Onbedoeld grappig is toch iets anders dan echt grappig. 

Het mooiste is natuurlijk als je als galerie een “Bekende Nederlander” kunt strikken. Je krijgt dan geheid meer volk over de vloer, maar die komen dan weer om een andere reden dan de bedoeling is en ik weet niet of je daar als galeriehouder om staat te springen. Zo zag ik eens op de allereerste opening bij galerie Zofier, Peter Faber helemaal los gaan. Ook Siep van De Kast deed al eens iets bij een opening daar; je kon wel op de koppen lopen! Maar toen Siep eenmaal klaar was……? De ene kunstvorm kan volgens mij best zonder de andere. Fusion?; best leuk, maar dan moet het wel werken. 

Ook is het maar heel erg de vraag of er altijd iets zinnigs uit zo’n Bekende Nederlander komt; er zijn er genoeg die daar erg veel moeite mee hebben. Nou ken ik persoonlijk best veel BN’ers, maar alleen van TV. Ik kom niet bij ze over de vloer en zij niet bij mij. Om een BN’r te worden moet je over bepaalde kwaliteiten beschikken en het liefst multi inzetbaar zijn. Aan de ene kant lekker uit je nek lullen bij één of ‘t ander spelletjesprogramma; maar het is ook leuk als je b.v. van een duikplank lazert en helemaal verkeert op het water kwakt. Voor je het weet ga je met je opgezwollen lip de hele wereld over en heeft ene de Mol weer miljoenen verdient aan een format. Ook is het zaak dat je als BN’r niet te kritisch bent. Iets weigeren, of denken: past dat wel bij mij, of zal ik dat nou wel doen? Denken is sowieso geen optie; alles past en alles is iets voor jou en anders doe je maar alsof. Het kan natuurlijk zijn dat je er gigantisch mee door de mand valt, de kijker ziet dat n.l. meteen en dan is het exit, einde verhaal. Hoewel er ook genoeg zijn die gewoon lekker met hun nepgedrag weg komen, ’t is maar net hoe het valt en wat de kijker geinig vind of niet. Kijkcijfers rules!


Inmiddels mag het duidelijk zijn dat bij mij dus niet een bekende Nederlander de tentoonstelling a.s. zondag opent, maar Theo en da’s ook gewoon een beeldend kunstenaar uit onze vriendenkring. Een vooral plezierig mens, die ook nee kan zeggen als het hem niet past. Maar het paste hem gelukkig wel en daar ben ik erg blij mee. Openingen van Theo zijn de moeite waard. Ik heb dat al een paar keer mogen meemaken; waaronder een keer toen ik samen met Janhendrik Dolsma een expositie bij galerie De Twee Pauwen in Den Haag had. Maar ook al ver daarvoor, toen we elkaar nog helemaal niet kenden, bij een opening van galerie Mebius met werken van Janhedrik Dolsma, Ronald Soeliman en Klaas Weremeus Buning. Mebius bestaat allang niet meer, maar galerie Wildervuur wel en die is springlevend. Normaal gesproken doen ze de openingen altijd zelf, maar het was totaal geen punt om die dit keer door een door mij voorgestelde gastspreker te laten verrichten. ‘k Heb geen idee wat Theo gaat doen en waar hij het over gaat hebben. Theo heeft wat dat betreft carte blanche gekregen, maar ‘k heb er alle vertrouwen in dat het weer iets bijzonders gaat worden. Geen gebakken lucht, of veren op plekken waar ik ze liever niet zie. Maar wel een relativerende kijk op de kunstwereld en vooral veel humor, want zonder een lach wordt het me al gauw te serieus en dat is toch al iets wat erg aan de kunst kleeft; dat we daar met z’n allen veel te gewichtig over doen. Ik weet uit ervaring dat je dat prima aan Theo kunt overlaten. 

Mocht je nog twijfelen om zondag op de opening te komen, dan is dit wellicht een extra reden om het wel te doen. Ik hoop op mooi weer en veel publiek. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor Theo! En dat we daarna een biertje met elkaar drinken en het er over kunnen hebben. Oké, ik een biertje (privileges van de kunstenaar!) en jullie wijn, jus of bubbeltjeswater. See you on Sunday!

28 augustus 2015




Reacties

Populaire posts van deze blog

Sterren op het doek

“El membrillo del sol”, oftewel: Een kweeperenboompje in de zon.

Final Portrait