Een Victoriaanse schoonheid bij Wildevuur.

Een Victoriaanse schoonheid bij Wildevuur.

Gisteren een erg leuke en gezellige middag met Lotte en haar moeder Korrie gehad bij galerie Wildevuur. Lotte stond ongeveer een jaar geleden model voor wat uiteindelijk het schilderij: “Victorian Beauty” werd. Het schilderij ging al vrij snel na voltooiing de wijde wereld in. Eerst naar de Realistenbeurs in Amsterdam met galerie Den Andel. Een aantal maanden later hing het op een tentoonstelling in die galerie, samen met het werk van Flip Gaasendam. Lotte en haar moeder hadden het uiteindelijke resultaat nog niet eerder in het echt gezien. Ik had natuurlijk wel een fotootje via de mail gestuurd, maar dat is toch altijd anders dan “the real thing”. Toen ik Lotte voor het eerst vanuit een ooghoek op m’n netvlies kreeg en geloof me dat zijn altijd de leukste momenten voor een schilder: dat iemand “out of the blue” je schildersoog in vervoering brengt, moest ik meteen denken aan de schilder John Singer Sargent en het Engeland van het Victoriaanse tijdperk. Associaties zijn op de één of andere manier belangrijk in m’n werk. Ze prikkelen de fantasie en zorgen ervoor dat de weergave van een portret niet alleen gebaseerd is op gelijkenis, maar dat er iets extra’s mee gebeurt. Bij het portret van Lotte is dat in hoge mate het geval, vind ik. Wie wel eens een TV serie gezien heeft die zich in het Victoriaanse tijdperk afspeelt, zal dat meteen herkennen. Als zo’n gedachte zich opdrinkt, probeer ik niet te vervallen in een soort van verkleedpartij; het ligt er dan weer te dik op en dat wil ik niet. Dat wat Lotte aan heeft, was haar eigen keuze; daar heb ik niets aan veranderd. Dat ik haar en profiel heb geschilderd is erg renaissancistisch, maar past wel bij de serene uitstraling die ze heeft. Door het haar in een staart te doen, komt dat koele blanke van de huid in haar hals mooi uit, wat ook weer bijdraagt aan de Victoriaanse uitstraling van het portret. ‘k Vind het dan gewoon leuk om haar samen met het schilderij op de foto te zetten. Als herinnering aan een mooie middag. We hebben afgesproken dat ze over een jaartje of zo weer eens komt poseren. Misschien rolt er dan iets totaal anders uit; want dat is het leuke van schilderen, het is nooit hetzelfde.

Nog te zien t/m 27 september bij galerie Wildevuur te Hooghalen, maar dan zonder de echte Lotte.

13 september 2015


Reacties

Populaire posts van deze blog

Sterren op het doek

“El membrillo del sol”, oftewel: Een kweeperenboompje in de zon.

Final Portrait