Eilandgevoel.

Eilandgevoel.

Er bestaat zoiets als het eilandgevoel. Iedereen die geregeld naar één van onze Waddeneilanden gaat weet waar ik het over heb. Het is een soort van zorgeloze vrijheidsbeleving die je al krijgt als je op de boot stapt. Van kinds af aan kom ik al op Vlieland. M’n ouders hebben de liefde voor dat eiland er met de paplepel ingegoten. M’n vader die handenarbeid en tekenleraar was, zag ik in de vakanties vaak met een schetsboekje of aquarelblokje in de weer. Zelf was ik nog niet zover; veel te druk met enerverender zaken en totaal nog geen rust in m’n donder. Maar wat m’n vader dan op papier probeerde te krijgen, was zijn beleving en verbeelding van dat eilandgevoel. Soms waren dat studies van schelpjes of krabjes, maar meestal betrof het duin, strand of zeegezichten, en steevast zette hij daar dan met een paar ferme halen van die V- tjes in, die zoals we allemaal weten erg op vliegende meeuwen lijken. Ik vond dat eigenlijk altijd overbodig en ook wel een beetje gekunsteld. Ik heb hem toen een keer gevraagd of dat er niet uit kon, waarop hij resoluut en met een absolute stelligheid antwoorde: “natuurlijk niet, we hebben het hier over Vlieland hè, daar horen meeuwen bij”.
We zijn nu 50 jaar verder en ik ben intussen een stuk rustiger. M’n vader is allang niet meer, maar dat eiland van ons is nog steeds de ultieme vakantie bestemming. En ja, als ik er ben moet ik inmiddels ook dat ongelofelijke mooie gevoel vast leggen. Nou zie ik u denken: horen daar dan ook meeuwen bij? Het hoeft niet, maar het helpt wel; een beetje.

De tentoonstelling: “Heel Nederland De Lucht In” bij Museum Mohlmann te Appingedam is nog te zien t/m 3 juli. Ze is onderdeel van een landelijke KunstVogelManiverstatie waaraan 110 kunstenaars deelnemen verspreid over 7 musea en galerieën , in Nieuw Amsterdam, Schokland, Rotterdam, Den Haag en Middelburg.

 8 april 2016



Reacties

Populaire posts van deze blog

Sterren op het doek

“El membrillo del sol”, oftewel: Een kweeperenboompje in de zon.

Final Portrait