De steen bij Eexterveen

De steen bij Eexterveen.

We wonen al meer dan 30 jaar in de provincie Groningen, maar m’n jeugd ligt in Drenthe. Drenthe is de hunebedprovincie van ons land. Vrijwel alle hunebedden zijn daar gelegen; op twee na. ‘k Heb sinds m’n vroege jeugd wat met hunebedden. Het zijn fascinerende objecten met een mooie geschiedenis en vrijwel alle hunebeden liggen op prachtige plekken.

Veel minder populair zijn de zogenaamde zwerfkeien; ook wel flinten genoemd die her en der in het landschap verspreid liggen. Toch vind ik die soms ook fascinerend. Zo’n 115000 jaar geleden meegevoerd vanuit Scandinavië tijdens de laatste ijstijd zijn het de nog zichtbare overblijfselen van een periode dat geheel Noord Nederland was bedekt met ijs. Niet ver bij ons vandaan ligt een manshoog exemplaar bij Eexterveen in het veld. Dat veld is sinds een aantal jaren onderdeel van de herinrichting van de Hunze. Het was voorheen akkerbouw gebied, maar is door de mens weer teruggegeven aan de natuur, zoals dat zo mooi heet. Vlak daarnaast staan ook nog de overblijfselen van een pompgemaaltje wat nu dienst doet als uitkijktoren.

Ik vind die steen één van de mooiste exemplaren in onze omgeving. Als ik een ritje op de scooter maak kom ik er geregeld langs. Tja en voordat je het weet is het dan een onderwerp. In de loop der jaren heb ik er al verscheidene schilderijen van gemaakt en een hele serie tekeningen.

De laatste tijd is het landschap rondom die steen nogal aan het veranderen. Overal zie je immens hoge windmolens verschijnen. Dat gebied strekt zich uit van Gieterveen via Meeden helemaal tot aan Delfzijl en de Eemshaven aan toe. Je kunt eigenlijk nergens meer in de provincie rijden zonder dat je die dingen ziet. ‘k Hoorde onze demissionair minister-president kortgeleden nog verkondigen dat we dat ook graag willen; de energieprovincie van Nederland zijn. Ha! Ja hoor het is ons een eer, maar mij is daaromtrent niks gevraagd. Eerst het gas en nu de windmolens. ’t Zal wel nooit meer anders worden in dit wingewest. We worden al jaren uitgebuit en aan het lijntje gehouden met gezwam uit Den Haag; dat de schades vergoed worden, maar dat we er wel zorgvuldig naar moeten kijken. Ben bang dat die zorgvuldigheid gewoon inhoudt dat er veel geld naar commissietjes gaat en dat de bewoners met de gebakken peren blijven zitten. Zo gaat het al jaren met de schade afhandeling van de aardbevingen en dan moet nog blijken wat al die windmolens voor desastreuze gevolgen voor de bewoners gaan hebben. De eerste tekenen zijn al zichtbaar. Als klap op de vuurpijl zou er ook nog wel een kerncentrale bij Delfzijl gebouwd kunnen worden; echt een heel goed idee om dat in aardbevingsgebied neer te zetten. Inmiddels is dat bericht al wel ontzenuwd, maar toch. Alleen al het idee dat zoiets zich in het hoofd van Rutte heeft afgespeeld vind ik behoorlijk verontrustend. Maar ik dwaal geloof ik een beetje af.

Normaal gesproken houd ik mij in mijn werk in grote lijnen aan de werkelijkheid. Ik laat soms wel eens iets weg als dat qua compositie beter uitkomt, maar dat zijn nooit ingrijpende veranderingen. Maar wat nu als de werkelijkheid zelf verandert en niet zo’n beetje ook. Ik doel natuurlijk op die mega windmolens die je niet over het hoofd kunt zien als je die steen bij Eexterveen wilt schilderen of tekenen. ‘k Ben uiteraard geneigd om ze weg te laten, want ten eerste vind ik ze niet mooi en ten tweede voegen ze voor mijn gevoel niets toe aan dat waar het me eigenlijk om te doen is. Toch heb ik op twee tekeningetjes er een paar voorzichtig ingezet; gewoon om te zien of het werkt. Maar ‘k ben bang dat ik ze in het vervolg gewoon weg laat. Dat doe ik ook met de overblijfselen van dat pompgemaal. Als uitkijkpost is het best een leuk ding, maar ’t heeft in m’n schilderijen en tekeningen niks te zoeken.

24 juni 2021








 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Sterren op het doek

“El membrillo del sol”, oftewel: Een kweeperenboompje in de zon.

Final Portrait